چون سگی بر آستانی پیر شد
از محبت بر گردنش زنجیر شد
حسین جان

نوشته اصلی توسط يادشهيد کاش من قد این غلام ابی عبدالله(عج) جون میتونستم خودمو تو دل اربابم امام زمان (عج) جا کنم آخه ابی عبدالله فقط سر به صورت جون گذاشت و علی اکبر ببین انسان چقدر میتونه خودشو تو دل مولاش جا کنه راوی میگه تا اومد وسط میدان شروع کرد به رجز خوندن هر کی آخه تو عرب رسمه از پدر و مادرش از نصب خودش میگه موقع رجز تا اومد وسط میدون گفت من اصل و نسبی ندارم من افتخارم اینه که نوکر دربار ابی عبدالله (ع) هستم چون سگی بر آستانی پیر شد از محبت بر گردنش زنجیر شد حسین جان تا اینو گفت زد وسط قلب لشکر دشمن چندین نفر رو به درک واصل کرد یه وقت راوی دیدم ابی عبدالله (ع) مثل باز شکاری خودشو بالای سر جون رسوند جون با این که سیاه بود ولی صورتش مثل ماه میدرخشید حالا حرفم اینه حسین جان جوونیم فدات آقا جون منم صورتم از فرط گناه سیاه شده رویی ندارم بیام به درگاهت آقا جان تو منو پیش خدا رو سفید کن

جوونیه ما بفدات حسین جان
کی میرسیم به کربلات حسین جان
( علیک السلام )



ای خدا ما را کربلایی کن
بعد از آن ما را هر چه خواهی کن

آقا مجید ، تو هیئت با بچه ها گفتیم اگه میخوای عذابمون هم کنی قبلش ما رو یه کربلا ببر بعدش ما رو عذاب کن

اصلاً بعدش هر چی تو بگی

اونم میدونه اگه طرف رو کربلایی کنه دیگه ...

این دل تنگم عقدهها دارد
گوییا میل کربلا دارد
اسیر عشق تو گشتم به غم اسیرم من
برای کربلای تو میخوام بمیرم من
برای دیدن بی سر نباید سر در بدن داشت
کفنو میخام چی کار من مگه اربابم کفن داشت
جوونیم به فدات حسین ابی عبدالله(ع)
آقا جانم بابی انتم و امی و نفسی ومالی و عسرتی و اولادی
یاد اونپیر غلام اهل بیت میوفتم یه بار وقتی بهش گفتم حاج محمد علی اسلامی چرا اینقدر خودتو عذاب میدی و برا امام حسین توی این کهولت سن خودتو میزنی
یه دفه یه نگاه تندی بهم کرد گفت چی میگی من خودم بچم زنم زندگیم فدای ابی عبدالله
مگه من از حبیب ابن مظاهر کمترم بابا حبیب برا حسین دو بار مرد یه بار توی کودکی یه بارم توی بزرگسالی هر دو بار به عشق ابی عبدالله مرد من که یه بار بیشتر نمیتونم بمیرم پس خوبه این یه بارو توی روضه ارباب بمیرم
اللهم اجعل محیای محیا محمد وآل محمد و مماتی ممات محمد وآل محمد